Rozumowanie dedukcyjne jest podstawową formą prawidłowego rozumowania.
Dedukcja rozpoczyna się od ogólnego stwierdzenia lub hipotezy i bada możliwości osiągnięcia określonego, logicznego wniosku.
Metoda naukowa wykorzystuje dedukcję do testowania hipotez i teorii.
Rozumowanie dedukcyjne zwykle następuje w kilku krokach. Najpierw jest pierwsza przesłanka, potem – druga, a na końcu występuje wnioskowanie. Powszechną formą wnioskowania dedukcyjnego jest sylogizm, w którym dwa stwierdzenia – przesłanka główna i przesłanka drugorzędna – prowadzą do logicznego wniosku.
Uważa się, że sylogizmy są dobrym sposobem testowania wnioskowania dedukcyjnego, aby upewnić się, że argument jest słuszny.
Na przykład:
- Wszyscy ludzie są śmiertelni (główna przesłanka).
- Ignacy jest człowiekiem (drugorzędna przesłanka).
- Dlatego Ignacy jest śmiertelny (wniosek).
Aby rozumowanie dedukcyjne było prawidłowe, hipoteza musi być poprawna. Zakłada się, że przesłanki „Wszyscy ludzie są śmiertelni” i „Ignacy jest mężczyzną” są prawdziwe, a zatem wniosek jest logiczny i prawdziwy. W rozumowaniu dedukcyjnym, jeśli coś jest prawdą o jakiejś klasie rzeczy w ogóle, jest to również prawdą dla wszystkich członków tej klasy.
Wnioski z wnioskowania dedukcyjnego są pewne, o ile przesłanki są prawdziwe. Co ważne, można dojść do logicznego wniosku, nawet jeśli uogólnienie nie jest prawdą. Jeśli uogólnienie jest błędne, wniosek może być logiczny, ale może też być nieprawdziwy.
Na przykład:
- Wszystkie wysokie kobiety są koszykarkami.
- Balbina jest wysoka.
- Dlatego Balbina jest koszykarką.
Powyższy argument jest logicznie uzasadniony, ale jest nieprawdziwy, ponieważ oryginalne twierdzenie jest fałszywe.
Add comment