Przetworzona żywność a choroby układu krwionośnego

Naukowcy z Vetmeduni Vienna odkryli dlaczego pokarmy bogate w fosforany mogą podnosić ciśnienie krwi i wpływać na rozwój zwapnień naczyniowych. Kluczowym elementem jest hormon FGF23 (Fibroblast Growth Factor 23). Podniesiony poziom FGF23 powoduje gromadzenie się wapnia i sodu, a to z kolei obciąża układ krwionośny.

Pokarmy bogate w fosforany to m.in. przetworzony ser, Parmezan, cola, proszek do pieczenia i większosć przetworzonej żywności. Fosforany są powszechnie używane w przemyśle spożywczym jako konserwanty i stabilizatory kwasowości. Spożywanie dużej ilości fosforanów stymuluje produkcję hormonu FGF23, który wpływa negatywnie na układ krwionośny. Reinhold Erben z Vetmeduni Vienna ostrzega, że “spożycie fosforanów ma ogromny wpływ na stan naszego zdrowia”.

Ponad 500 milionów ludzi na cały świecie cierpi na przewlekłą niewydolność nerek. Badania kliniczne pokazały, że owi pacjenci często popadają w choroby układu krwionośnego, np. wysokie ciśnienie krwi lub zwapnienia naczyniowe. Dotychczas związek między chorobami nerek, gromadzeniem hormonu FGF23 (produkowanego w kościach) a chorobami układu krążenia był niejasny.

Badacze wykazali, że FGF23 ma zdolność kontrolowania reabsorpcji (ponownego wychwytu) przefiltrowanego sodu w nerkach, stąd podwyższony poziom FGF23 znacznie obciąża serce. Reinhold Erben wyjaśnia, że “u pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek, poziom fosforanów i FGF23 jest stale wysoki, co często prowadzi do chorób układu krążenia.

FGF23 kontroluje również poziom wapnia. Podobnie jak sód, wapń filtrowany jest w nerkach a następnie ponownie wchłaniany do organizmu. Jeśli reabsorpcja nie następuje, organizm pozbywa się wapnia. Nadmiar FGF23 prowadzi do zwiększonego pobierania wapnia przez nerki a to prowadzi do zwapnień naczyniowych. Jak się okazuje, efekt ten wyjaśnia dlaczego pacjenci chorzy na przewlekłą niewydolność nerek cierpią również na choroby układu krążenia.

Hormon FGF23 powstaje w kościach i za pośrednictwem nerek kontroluje wydalanie fosforanów. Gdy w ciele gromadzi się za dużo fosforanów, rośnie poziom FGF23, co z kolei prowadzi do wydalania nadmiarów fosforanów. Gdy za dużo fosforanów zostaje przyjętych z pokarmem, lub gdy proces ich wydalania przez nerki nie działa należycie, ilość fosforanów i FGF23 rośnie. Uruchamia to niebezpieczną spiralę, która może mieć poważne konsekwencje dla ogólnego stanu zdrowia.

Dalsze prace nad zrozumieniem funkcjonowania hormonu FGF23 mogą pomóc w opracowaniu metod radzenia sobie z chorobami układu krążenia oraz ze zwapnieniami naczyniowymi.

źródło: Vetmeduni Vienna