Z zadawaniem dobrych pytań jest trochę jak ze sportem: bez odpowiedniego treningu i właściwej techniki możesz zrobić sobie krzywdę. Pocieszające jest to, że od niewłaściwego pytania nie zerwiesz sobie ścięgna, a krzywda wynikająca z jego zadania, nawet jeśli dotkliwa, to przynajmniej zmniejsza Twoją niewiedzę i zwiększa mądrość.
Ponieważ bez pytań nie rozwiążesz żadnego problemu. Biorąc pod uwagę, że życie to głównie problemy – i nie ma w tym stwierdzeniu cienia przesady – musimy dojść do niechybnego wniosku, że nie da się prowadzić jakościowego życia bez zadawania jakościowych pytań.
Pozostaje więc zadać sobie pytanie (sic!), jakie pytania zadawać, aby skutecznie rozwiązywać problemy? Nie da się na to odpowiedzieć w sposób definitywny, ponieważ świat jest skomplikowany, a przeciwności mogą wynikać z całego szeregu czynników: psychicznych, materialnych, indywidualnych, społecznych, itd. Na całe szczęście wszystko, co jest przedmiotem wiedzy, można badać na mniej więcej tych samych poziomach myślenia.
W tej części Poradnika Myślenia Krytycznego dowiesz się:
Zadawanie pytań sprawia nam kłopot, ponieważ:
Innymi słowy, nie pytamy ze strachu i/lub z lenistwa. Chciałoby się powiedzieć, że jesteśmy jak dzieci, ale przecież bierność intelektualna jest cechą dorosłych, „dojrzałych”, doświadczonych ludzi. Niekoniecznie mądrych. Dziecko uczy się przez obserwację i zadawanie pytań. Pojęcie „rozbrajającej szczerości” zauważanej u najmłodszych nie wzięło się z kapelusza i doskonale obrazuje to, co nierzadko tracimy wraz z upływem czasu – ciekawość i klarowność postrzegania. Fakt, że rzeczona szczerość jest często naiwna wynika tylko z tego, że dzieci nie dysponują taką ilością danych jak dorośli. Dziś, kiedy wiedza jest na wyciągnięcie ręki, dodatkowo wydaje nam się, że zadawanie pytań jest zbędne, bo w każdej chwili możemy sobie „wyguglać” odpowiedź. Owszem, możemy, tylko co z tej odpowiedzi rozumiemy, skoro nie potrafimy docierać do źródła problemu przez zadawanie wnikliwych, trafnych pytań?
Mądre pytania wzbogacają nie tylko Ciebie i Twojego rozmówcę, ale również społeczeństwo, które rozwija się przez rozwój jednostki, czyli Ciebie i Twojego rozmówcy.
Ale po kolei. Zadawanie pytań wzbogaca Ciebie, ponieważ:
Zadawanie pytań wzbogaca Twojego rozmówcę, ponieważ:
Zadawanie pytań wzbogaca społeczeństwo, ponieważ:
Skoro już wiemy, po co zadawać mądre pytania, to teraz przejdźmy do przykładowych pytań porządkujących i pogłębiających myślenie na każdym z jego poziomów. Zdecydowana większość z nich, jak zauważysz, to pytania otwarte. Zgadniesz dlaczego?
Tworząc poniższą listę posłużyłem się taksonomią Blooma z 1956 roku i Uniwersalnymi Standardami Intelektualnymi. Autorstwa tego drugiego nie jestem pewien, ale podejrzewam, że mogły wziąć się stąd: https://www.criticalthinking.org/pages/universal-intellectual-standards/527
Pytania wyjaśniające
Pytania, których celem jest uzyskanie podstawowych informacji na temat zagadnienia.
Pytania o dowody
Pytania, których celem jest zrozumienie informacji i założeń.
Pytania precyzujące
Pytania o założenia
Pytania pomagające określić, w jaki sposób można wykorzystać informacje.
Pytania, których celem jest rozbicie informacji na elementy, identyfikacja relacji między tymi elementami i określenie zasad organizacyjnych elementów.
Pytania, których celem jest określenie jakości informacji (teoretycznie tutaj powinny znaleźć się pytania o dowody, ale z przyczyn praktycznych umieściłem je na początku).
Pytania o związek
Pytania o wagę
Pytania o spójność
Pytania o motywy
Pytania, których celem jest tworzenie nowych koncepcji na bazie posiadanych informacji.
Pytania pobudzające kreatywność
Poziomy myślenia dzielą się na niższego (punkty 1-3) i wyższego (punkty 4-6) rzędu. Logicznie i praktycznie rzecz biorąc, aby skutecznie posługiwać się myśleniem wyższego rzędu, trzeba wpierw opanować myślenie niższego rzędu. Oczywiście nie jest to prawdą we wszystkich sytuacjach, ponieważ weryfikacja prawdziwości informacji nie jest konieczna do jej zrozumienia, analizy i syntezy. Niemniej, w celach praktycznych umieściłem pytania o dowody na samym początku.
Wychodzę z założenia, że dwie podstawowe czynności, jakie należy wykonać względem nowej informacji zanim przejdzie się na wyższy poziom myślenia, to zrozumienie i potwierdzenie jej prawdziwości. Jeśli bowiem pominiemy w procesie jedno lub drugie i od razu przejdziemy do analizy czy syntezy, przypuszczalnie doprowadzimy do sytuacji, w której co prawda stworzymy nową koncepcję, ale będzie ona oparta na błędnych lub nieprawdziwych założeniach. Przykładem takiej koncepcji jest np. postmodernistyczny konstrukcjonizm społeczny, który opiera się na przekonaniu, że wszystkie kategorie opisu rzeczywistości (np. zjawiska naturalne) są konstruktem kultury, a w konsekwencji nie ma obiektywnej prawdy. Na tym gruncie wyrosły popularne dziś na uniwersytetach i w przestrzeni publicznej pseudonauki społeczne, próbujące regulować życie mas.
Zdaję sobie sprawę, że zaproponowany przeze mnie podział nie jest finalny, a tym bardziej idealny, dlatego jeśli masz sugestie, jak można go poprawić, daj znać w komentarzu.
Tekst jest trzecią częścią cyklu Poradnik Myślenia Krytycznego.
Ministerstwo Zdrowia planuje ścigać „dezinformację medyczną” i penalizować „pseudomedycynę”. Dla jednych to triumf nad szarlatanerią,…
Zapytałem sztuczną inteligencję, co by zrobiła, gdyby była diabłem i chciała zniszczyć umysły młodych pokoleń.…
Chmury niepewności krążą nad strategicznymi projektami infrastrukturalnymi Polski. Zagrożona jest budowa nie tylko Centralnego Portu…
Rażący brak pluralizmu w TVP za rządów Zjednoczonej Prawicy nie uzasadnia bezprawnego przejęcia mediów publicznych…
Światowa Organizacja Zdrowia dąży do centralizacji zarządzania zdrowiem publicznym w odpowiedzi na pandemię SARS-CoV-2. Proces…
Społeczeństwo bezgotówkowe nie jest niczym nowym w świecie innowacji i postępu, jednak coraz większa inklinacja…
View Comments
Jak zwykle fenomenalne opracowanie!! Tak wiele mozna sie nauczyc!
Bardzo dziekuje.