Zgodnie z zakrojonym na szeroką skalę badaniem internetowym prowadzonym przez University of Exeter i King’s College London samotność u osób w wieku 50 lat i starszych podczas lockdownu COVID-19 była powiązana z pogłębianiem się depresji i innych objawów zdrowia psychicznego.
Samotność pojawiła się jako kluczowy czynnik związany z pogłębianiem się objawów depresji i lęku w badaniu z udziałem ponad 3000 osób w wieku 50 lat lub starszych. Zauważono również, że zmniejszenie aktywności fizycznej od początku pandemii wiązało się z nasileniem objawów depresji i lęku podczas pandemii.
Dr Byron Creese z University of Exeter Medical School, który kierował badaniem, komentuje:
Jeszcze przed pandemią samotność i aktywność fizyczna były ogromnym problemem w społeczeństwie, szczególnie wśród osób starszych. Nasze badanie umożliwiło nam porównanie objawów zdrowia psychicznego przed i po COVID-19 w dużej grupie osób w wieku 50 lat i starszych. Okazało się, że w okresie lockdownu, samotność i zmniejszona aktywność fizyczna były związane z większą liczbą objawów złego stanu zdrowia psychicznego, zwłaszcza depresji.
Badanie wykazało, że przez co najmniej kilka dni w ciągu ostatnich dwóch tygodni przed pandemią samotni ludzie zgłaszali średnio dwa objawy depresji. Podczas lockdownu z kolei zgłaszali albo wzrost częstości tych objawów, albo nowe objawy. U osób, które nie były samotne, poziomy objawów depresyjnych nie uległy zmianie.
Uczeni korzystali z danych pochodzących z badania internetowego PROTECT rozpoczętego w 2011 roku, w którym udział wzięło aż 25 000 uczestników. Innowacyjne badanie, zaprojektowane z myślą o zrozumieniu czynników związanych ze zdrowym starzeniem się, łączy szczegółowe kwestionariusze dotyczące stylu życia z testami poznawczymi, które oceniają aspekty funkcjonowania mózgu, w tym pamięć, zdolność oceny sytuacji i rozumowanie w czasie. W maju naukowcy zamieścili nowy kwestionariusz zaprojektowany do oceny wpływu COVID-19 na zdrowie i dobre samopoczucie. Ankietę, która trwała od 13 maja do 8 czerwca, wypełniło 3300 osób, z czego 1900 to wieloletni uczestnicy programu PROTECT. Badanie jest kontynuowane, aby można było ocenić długoterminowe wyniki.
W ramach badania planuje się przeprowadzić dalsze analizy na grupach szczególnie wysokiego ryzyka, takich jak osoby z zaburzeniami poznawczymi i osoby pełniące role opiekuńcze.
Notka na podstawie materiałów dostarczonych przez Uniwersytet Exeter.
__
Byron Creese, Zunera Khan, William Henley, Siobhan O’Dwyer, Anne Corbett, Miguel Vasconcelos Da Silva, Kathryn Mills, Natalie Wright, Ingelin Testad, Dag Aarsland, Clive Ballard. Loneliness, physical activity and mental health during Covid-19: a longitudinal analysis of depression and anxiety in adults over 50 between 2015 and 2020. International Psychogeriatrics, 2020; 1 DOI: 10.1017/S1041610220004135
Drogi Wyborco, Drogi Rodaku, W przededniu wyborów chciałbym poprosić Cię o coś więcej niż tylko…
Dziś, w obliczu kolejnych wyborów prezydenckich w Polsce, nie sposób uciec od refleksji nad tym,…
Richard Feynman, laureat Nagrody Nobla, błyskotliwy fizyk i jeden z najbarwniejszych popularyzatorów nauki XX wieku,…
W dobie, gdy każdy może być internetowym ekspertem, a publiczny dyskurs przypomina raczej Fame MMA…
Ministerstwo Zdrowia planuje ścigać „dezinformację medyczną” i penalizować „pseudomedycynę”. Dla jednych to triumf nad szarlatanerią,…
Zapytałem sztuczną inteligencję, co by zrobiła, gdyby była diabłem i chciała zniszczyć umysły młodych pokoleń.…
View Comments
Bardzo drobiazgowe badania dotyczące obostrzeń i ich wpływu na zakażenia.
"Chociaż nie można wykluczyć niewielkich korzyści, to nie znajdujemy znaczących korzyści bardziej restrykcyjnych interwencji niefarmakologicznych w zakresie redukcji rosnącej liczby przypadków. Podobne ograniczenie wzrostu można osiągnąć dzięki mniej restrykcyjnym interwencjom"
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33400268/
"Głoszone korzyści z lockdownu wydają się rażąco przesadzone"
https://www.medrxiv.org/.../10/2020.07.22.20160341.full.pdf
"Potrzebujemy lepszych dowodów na temat niefarmakologicznych interwencji w odniesieniu do COVID-19" https://www.bmj.com/content/370/bmj.m3473
Podsumowując, korzystając z tej metodologii i aktualnych danych, w ~ 98% porównań z 87 różnych regionów świata nie znaleźliśmy żadnych dowodów na to, że liczba zgonów na milion zmniejsza się w wyniku strategii "zostań w domu".
https://www.nature.com/articles/s41598-021-84092-1
"Lockdown'y były desperackimi, dającymi się obronić, rozwiązaniami w sytuacji, kiedy niewiele wiedzieliśmy o COVID-19. Ale teraz, gdy wiemy więcej, powinniśmy unikać przesady. Powinniśmy ostrożnie i stopniowo usuwać środki blokujące, korzystając z informacji zwrotnych na temat liczby łóżek i wskaźników chorobowości / zapadalności na podstawie danych. W przeciwnym razie długotrwałe blokady mogą stać się masowym samobójstwem."
https://www.bmj.com/content/369/bmj.m1924.long